(Βαρεία Αμέλεια του Μεταφορέα)

Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια, συνήθως προβλέπουν συγκεκριμένα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να τηρεί ο μεταφορέας. Έτσι, είναι συνηθισμένος ο όρος στις ασφαλίσεις διεθνών και εθνικών οδικών μεταφορών, ότι σε περίπτωση που σταθμεύσει το αυτοκίνητο, ο οδηγός οφείλει να εξασφαλίσει ότι το αυτοκίνητο θα κλειδώνεται και θα σταθμεύει σε φυλασσόμενο χώρο όπως σε αναγνωρισμένο χώρο parking έναντι αμοιβής με την αντίστοιχη απόδειξη η οποία θα επιβεβαιώνει την στάθμευση.

Αν δεν τηρηθεί ο όρος αυτός, εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 5 του νόμου 2496/1997 για την ασφαλιστική σύμβαση, σύμφωνα με την οποία ο ασφαλιστής απαλλάσσεται από την υποχρέωση για καταβολή του ασφαλίσματος αν η επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης οφείλεται σε δόλο ή βαριά αμέλεια του λήπτη της ασφάλισης ή του ασφαλισμένου ή άλλων προσώπων, μεταξύ των οποίων και των νομίμων εκπροσώπων τους ή των τρίτων στους οποίους έχει ανατεθεί επαγγελματικά η φύλαξη του αντικειμένου της ασφάλισης.
Τα δικαστήρια έχουν κρίνει επανειλημμένα, ότι ο μεταφορέας έχει βαριά αμέλεια όταν εγκαταλείψει το φορτηγό αφύλακτο σε σημείο μη φυλασσόμενο, για να διανυκτερεύσει ή έστω και για μικρές διακοπές της διαδρομής.

Στο κεφάλαιο των «εξαιρούμενων κινδύνων» του ασφαλιστηρίου αναγράφεται ότι: «Ρητά αποκλείονται οι απώλειες, ζημίες, έξοδα ή ευθύνη που οφείλονται άμεσα ή έμμεσα σε δόλο ή βαρεία αμέλεια του προσωπικού του Ασφαλισμένου», ενώ στο κεφάλαιο των «ειδικών υποχρεωτικών όρων για τη μεταφορά» τίθεται ο εξής όρος: «σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο κατά τη διάρκεια της οδικής μεταφοράς το φορτηγό αυτοκίνητο σταθμεύσει, αυτή η στάθμευση θα πρέπει να γίνει σε αναγνωρισμένους χώρους στάθμευσης parking έναντι αμοιβής επιβεβαιωμένης με την αντίστοιχη απόδειξη και τα οχήματα να είναι υπό συνεχή επίβλεψη και να κλειδώνονται».

Με την έννοια αυτή ο εν λόγω προστηθείς στη φύλαξη του εμπορεύματος οδηγός υπάγεται στο «προσωπικό» της μεταφορικής εταιρίας και συνεπώς για την βαρεία αμέλειά του, με βάση και τον εκτεθέντα πρώτο όρο του ασφαλιστηρίου συμβολαίου (αρ. 361 ΑΚ), με το οποίο είχε ρητά αποκλεισθεί οποιαδήποτε ευθύνη του ασφαλιστή για απώλειες, ζημίες, έξοδα που οφείλονται άμεσα ή έμμεσα σε δόλο ή βαρεία αμέλεια του προσωπικού του ασφαλισμένου.

Η ως άνω συμπεριφορά του μεταφορέα αποτελεί συγχρόνως παραβίαση από βαρεία αμέλεια και των υποχρεωτικών όρων που είχαν τεθεί στο κεφάλαιο των «ειδικών υποχρεωτικών όρων για τη μεταφορά», δηλαδή του όρου που προέβλεπε κατά τρόπο σαφή ότι «σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο κατά τη διάρκεια της οδικής μεταφοράς το φορτηγό αυτοκίνητο σταθμεύσει, αυτή η στάθμευση θα πρέπει να γίνει σε αναγνωρισμένους χώρους στάθμευσης parking και τα οχήματα να είναι υπό συνεχή επίβλεψη και να κλειδώνονται».

Με τον παραπάνω όρο παρατίθεται με σαφή τρόπο η συγκεκριμένη επιμέλεια, ιδίως της επαρκούς επιτήρησης του οχήματός του που θα πρέπει να επιδεικνύει κατά τη μεταφορά κάθε συνετός οδηγός φορτίων, ώστε να είναι επαρκής, κατά τις αρχές της κοινής πείρας και των συναλλακτικών ηθών, για την αποφυγή κινδύνου απώλειας των εμπορευμάτων.